آفت دانشگاهی شدن به هر قیمتی

به مناسبت 16 آذر (روز دانشجو)
گاهی در بین نیازمندان و حتی افراد عادی کسانی را می بینیم که حتی با وجود شرایط بسیار سخت زندگی اقدام به فرستادن دختر یا پسر خود به دانشگاه کرده اند. منظور این مقاله افراد بسیار با استعداد و نخبه و نابغه نیست که شاید فرستادن آنها به دانشگاه امری مهم باشد. بیشتر، مخاطب این متن کسانی هستند که فرزند خود را به جای اینکه برای یادگیری مهارتی عملی تشویق کنند وقت او را با درس خواندن در رشته هایی بی فایده و یا کم فایده در دانشگاه تلف می کنند. می بینیم دختران و پسرانی را که در رشته های معماری و مهندسی چه هزینه هایی را ناچارند بپردازند و سرانجام هم درس خواندن اکثر آنها فایده ای به حال آنها و خانواده و جامعه ندارد. این تصور که دانش در دانشگاه بدست می آید آفت جامعه ما شده است. بیل گیتس موسس مایکروسافت دومین مرد ثروتمند جهان از دانشگاه اخراج شده است. ایلان ماسک، مالک تسلا بزرگترین شرکت خودروسازی آمریکا اخراجی دانشگاه است، مایکل دل، مالک شرکت تکنولوژی دل را از دانشگاه اخراج کردند و هزاران نمونه دیگر. خانواده های ما باید این نگرش را در خود ایجاد کنند که موفقیت لزوما در دانشگاه بوجود نمی آید. درس خواندن زیاد و بدون هدف و مدرک گرا عموما منجر به از دست رفتن جوانی دختران و پسران جامعه می شود. پسران تا 26 سالگی درس بخوانند و 2 سال هم سربازی بروند و در سن 28 سالگی باید راننده اسنپ شوند. دختران نیز تا همین سنین درس می خوانند و کلی هزینه بر خانواده ها تحمیل می کنند و در آخر منشی یک شرکت می شوند و با ماهی 800 تومن جوانی اشان را در شرکت ها خراب می کنند و به بهانه درس خواندن حتی یک تخم مرغ ساده هم نمی توانند بپزند. پسران در این سن دیگر انگیزه ای برای ازدواج ندارند و دختران نیز دچار سرخوردگی می شوند. فرش قرمز اکثر دانشگاههای امروزی تزیین ورودی مغازه های آنهاست و عمر انسان بسیار شریف تر از آن است که در دکان دیگران تلف شود. لااقل باید بدانیم که موفقیت و دانش لزوما در دانشگاه به دست نمی آید…